التهاب و عفونت گوش خارجی(اتیت خارجی)
گوش خارجی شامل لاله گوش و مجرای گوش است که در اثر علل زیر ایجاد می شود.
عوامل عفونی اتیت خارجی می تواند در اثر باکتری ها یا قارچ ها بوجود آید.
باکتری ها شایع ترین عامل ایجاد اتیت خارجی در آب و هوای معتدل هستند.
شایع ترین باکتری های ایجاد کننده اتیت خارجی پسودو موناس آئروژینوزا است و باکتری های در ردیف های بعدی پروتئوس ولگاریس و اشرشیا کولی و استافیلوکوک طلائی هستند.
قارچ ها عمد تا در آب و هوای گرم سبب عفونت گوش خارجی می شوند.
شایعترین قارچ ها کاندیدا آلبیکانس و آسپرژیلوس هستند
اتیت خارجی در فصل تابستان شایعتر است
اتیت خارجی در بیمارانی که مکررا شنا می کنند بیشتر است معمولا دراین بیماران مقداری واکس وجود دارد که آب را بخود جذب می کند و محلی برای عفونت تشکیل می دهد.
علایم اتیت خارجی حاد
درد در ناحیه لاله گوش که با حرکت تشدید می شود.
تب (خفیف)
ترشح از مجرای گوش
کم شنوائی در اثر جمع شدن دبری ها در مجرای گوش و تورم
لنفادنوپاتی دردناک در جلوی گوش یا پشت و یا زیر گوش
علایم اتیت خارجی مزمن
در اتیت خارجی مزمن خارش شکایت اصلی بیمار را تشکیل می دهد
در برخی از بیماران ترشح گوش وجود دارد وبجز در صورت تجمع مواد باقیمانده و انسداد مجرای خارجی گوش کاهش شنوائی وجود نخواهد داشت .
درمان اتیت خارجی
پاک کردن و یا شستشوی گوش با ساکشن
معاینه مجرای گوش و پرده گوش
قرار دادن سواب آغشته به محلول های آنتی بیوتیک در گوش
تجویز قطره های آنتی بیوتیک
تجویز آنتی بیوتیک های سیستمیک در صورت لنفادنوپاتی و تب
تجویز ضد درد
معاینه مجدد و تعویض سواب در صورت نیاز
در صورت عدم پاسخ به درمان پس از ۴۸ ساعت لازم است از ترشحات گو ش کشت تهیه شود.